Το φαινόμενο του θερμοκηπίου και της επαπειλούμενης κλιματικής αλλαγής έχει δώσει τροφή σε πολλά αντικρουόμενα σενάρια που επικρίνονται από ειδικούς και όχι μόνο.  Την αλήθεια ίσως δεν θα την διαπιστώσουν οι σημερινές γενιές.

    Το 1997 έκανα την πρώτη μου πεζοπορία, μια λαμπερή ανοιξιάτικη μέρα στο Καλλίδρομο, χωρίς τον ειδικό εξοπλισμό, με απλά μποτάκια και ένα σχεδόν ακατάλληλο σακίδιο στην πλάτη, ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους κάθε ηλικίας, συνοδεύοντας την 13χρονη Ρηνιώ (την κόρη μου), με στόχο να μάθει το παιδί μου να ασχολείται με δραστηριότητες μέσα στη φύση!

Μιλάμε ακούμε να μιλούν για το περιβάλλον το πράσινο τον πλανήτη το σύμπαν.  Λες και η προστασία του περιβάλλοντος η σωτηρία του ένα έργο που πρέπει να κάνουν κάποιοι άλλοι.  Όχι εμείς, ποιοί είναι αυτοί που πρέπει να κάτι να κάνουν;

Ήταν μέχρι λίγα χρόνια πριν, ένας δημοφιλής προορισμός για τις κοντινές αποδράσεις των «μυημένων» Αθηναίων.  Ένα όμορφο χωριό, κρυμμένο στα έλατα, με ωραίες εκδρομές τριγύρω και υπέροχα τοπία!  Η ραγδαία ανάπτυξη του ορεινού τουρισμού τα προηγούμενα χρόνια και η σχετικά μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα, άλλαξαν άρδην τα δεδομένα.  Από ένα γραφικό χωριουδάκι, με δυο- τρεις φιλόξενους ξενώνες, μια ταβέρνα και ένα καφενεδάκι, άρχισε ραγδαία η μετάλλαξή του σε μια «αυτοσχέδια» Αράχοβα.

Ο χρόνος συνεχίζει μονοδρομικά κι αδυσώπητα να κυλάει και να δημιουργεί εκείνες τις παραδοχές που δεν κατάλαβες ποτέ, πότε τις δέχτηκες μέσα σου.  Μια τέτοια παραδοχή είναι η συνειδητοποίηση ότι ξαφνικά μεγάλωσες.  Μια ολόκληρη ζωή ανέβαλλες πράγματα που επιθυμούσες να κάνεις ή να γευτείς.  Τα ανέβαλλες για αργότερα, για καταλληλότερες συνθήκες και κάποια στιγμή σου αποκαλύπτεται η τραγική αλήθεια: Ότι δεν υπάρχει αργότερα.  Το τρένο πέρασε χωρίς εσύ να επιβιβαστείς.  Έτσι θα μείνεις τελικά:  Ελλιπής κι αδοκίμαστος.  Ο άνθρωπος είναι αναλώσιμο προϊόν μιας χρήσης.

Δυστυχώς, αυτή είναι τελικά η ζωή !

Δανεισμένο από τον Λευτέρη Τσίλογλου.

    Οσα ζεί κάποιος μέσα σε συνθήκες αληθινού πολέμου είναι πάντοτε συγκλονιστικά.  Η περιγραφή από πρώτο χέρι, από κάποιον που τα βίωσε μέσα σε ένα αγαπημένο μας τετρακίνητο, γίνεται δραματικά ρεαλιστική ιδιαίτερα όταν το πεδίο βρίσκεται ελάχιστα έξω από τα βόρεια συνορά μας.  Ξεκινάμε λοιπόν ...

    Ο Νίκος Μιστριώτης ως οπερατέρ, ο Άρης Σαπλαούρας ως ηχολήπτης και ο Σωτήρης Δανέζης με δημοσιογραφική ιδιότητα ήταν οι υποψήφιοι που θα κάλυπταν για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Alpha τον πόλεμο του Κοσόβου.

Με το editorial του περιοδικού Ανεβαίνοντας μπήκα σε σκέψεις και προβληματισμούς για την αναγκαιότητα των αιολικών πάρκων που φτιάχνονται στην πατρίδα μας.  Διαβάστε και αναρωτηθείτε !

Ανεβαίνω στο βουνό και ζω για τη στιγμή που θα ακούσω το κλακ που κάνει η δέστρα μου κλειδώνοντας πάνω της τη μπότα.  Ξέρω, πως με αυτά τα δυο κλακ-κλακ, κλειδώνω έξω από μένα καθετί που με απασχολεί.

H κρίση λειτουργεί απελευθερωτικά για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας.  Συνέντευξη του Βασίλη Τακτικού, διευθυντή Μελετών εκ των Συντονιστών του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, στην δημοσιογράφο Ξένια Κουτσογιάννη.

Μου αρέσει πολύ και γι' αυτό το αναδημοσιεύω. Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία.  Διαφωνώ.  Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία.  Ο νέος δε φοβάται την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά.