Χορτιάτης (όρος Κισσός)

Ο Χορτιάτης τόσο κοντά στην ανατολική πλευρά της πόλης της Θεσσαλονίκης.  Ένας παράδεισος πραγματικός με ξεχωριστή ομορφιά κάθε εποχή, σε υψόμετρο 1201μ. περίπου.  Τον αναγνωρίζεις από όπου και να τον δεις με το χαρακτηριστικό ραντάρ πάνω στην κορυφή του.  Ο ορεινός όγκος του φτάνει μέχρι τα βορειοδυτικά του Χολομώντα.  Ένας κόσμος μαγικός, που τα μονοπάτια του κι οι δρόμοι του, σας οδηγούν σε απίστευτης ομορφιάς χώρους για να ξαποστάσετε και να έρθετε πιο κοντά στην φύση, ότι τύπος ανθρώπου και εάν είστε.

Χαμηλά τα πουρνάρια κι οι κέδροι αφήνουν σταδιακά την θέση τους στις καστανιές και τις οξιές.  Στις αρχές καλοκαιριού μπορείτε να μαζέψετε πετροκέρασα για γλυκό και δεν υπάρχει πολύς κόσμος.  Το καλοκαίρι το δάσος χαρίζει την δροσιά του, δίπλα στην πόλη που ξεροψήνεται.  Το φθινόπωρο το τοπίο αλλάζει.  Τα φύλλα γίνονται χρυσοκίτρινα και χαρίζουν ένα μοναδικό θέαμα καθώς πέφτουν στα μονοπάτια σαν χαλί ειδικά στρωμένο για τον κόσμο που έρχεται για να μαζέψει τα γλυκά κάστανα, τα υπέροχα καρύδια και να κάνει ένα πικ-νίκ με τις οικογένειές τους, δίπλα στα μανιτάρια και τα κυκλάμινα.  Τον χειμώνα πάλι, το χιόνι σαν πέπλο καλύπτει τα πάντα κι είναι ευκαιρία για όλους να απολαύσουν ξένοιαστο παιχνίδι και για τους τετρακίνητους να τεστάρουν τα οχήματα τους.  Σε ορισμένα σημεία του δάσους μπορείτε να δείτε χνάρια από τα αγριογούρουνα που ψάχναν τροφή το προηγούμενο βράδυ.  Σε κάποια άλλα μπορείτε να κάτσετε να απολαύσετε τον πρωινό καφέ σας μέσα στις καρυδιές κι εάν είστε τυχεροί, θα δείτε σκίουρους να μαζεύουν καρύδια.

Τα σημαδεμένα μονοπάτια, που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι φημισμένοι παγοποιοί του Χορτιάτη, στρωμένα με πέτρες σε κάποια σημεία, σήμερα οδηγούν τους πεζοπόρους - περιπατητές στο καταφύγιο του ΣΕΟ(1011μ.) για να πιούν ένα ζεστό ρόφημα δίπλα στο αναμμένο τζάκι.

Το νερό από τις άφθονες πηγές του βουνού αλλά και το χιόνι κατέληγε στις «Μπάρες», φυσικές ή χτιστές γούρνες που έμοιαζαν με πισίνες βάθους 50-60 πόντων.  Ο τσουχτερός βοριάς του βουνού, η ξαστεριά, αλλά και η τέχνη των παγοποιών μετέτρεπε σιγά - σιγά, μέσα σε 2 - 3 μέρες, το συγκεντρωμένο νερό σε «παγοκολόνες»  που συβαζόντουσαν στα «μαγαζιά» μεγάλους ανοιχτούς λάκκους, δίπλα στις «Μπάρες» κι έπαιρναν τον δρόμο για τη πόλη της Θεσσαλονίκης.

Την άνοιξη η βλάστηση οργιάζει και πολλά μονοπάτια σχεδόν κλείνουν.  Τα λουλούδια ανθίζουν δίνοντας χρώματα στο πράσινο χαλί της φύσης, ενώ κάθε Σαββατοκύριακο μικρές ομάδες με τετρακίνητα, γουρούνες κι εντούρο ανεβαίνουν στον Χορτιάτη, ακολουθώντας μονοπάτια και δρόμους που χαρίζουν μοναδικές εμπειρίες είτε λόγω της δυσκολίας τους, είτε λόγω της ομορφιάς τους, χωμένα μέσα στην φύση.  Πολλά από αυτά καταλήγουν είτε στο όμορφο γραφικό χωριό της Περιστεράς όπου στα γραφικά ταβερνάκια μπορεί κανείς να απολαύσει τα φοβερά κρέατα της περιοχής, είτε στο μικρό χωριό Αδραμέρι με θέα(την λίμνη Κορώνεια).  Αν μάλιστα βρεθείτε στο Αδραμέρι αναζητείστε το ποτάμι που σε βγάζει στη λίμνη Κορώνεια (στο χωριό Γερακαρού).  Από εκεί άλλο ποτάμι (στο χωριό Λαγκαδίκια) μπορείς να σας βγάλει μέχρι το Ζαγκλιβέρι και το γραφικό φαράγγι της Σκάλας μέσα από απίστευτης ομορφιάς διαδρομή.

Ο Χορτιάτης είναι ένα προσπελάσιμο βουνό, γεμάτο εκπλήξεις, αφού ακόμη κι εμείς, μετά από τόσα χρόνια βρίσκουμε πάντα καινούργια κομμάτια για να χωθούμε στην όμορφη αγκαλιά του και να απολαύσουμε αξέχαστες στιγμές, οι οποίες κάθε εποχή έχουν την δική τους μαγεία.

{jcomments on}