Δέλτα Αξιού & Λουδία

Ένας τόπος που δίνει την υπόσχεση ότι θα δείτε πολλά, θα ζήσετε και θα αισθανθείτε μια διαφορετική ανάσα της φύσης. Πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία ιδιαίτερα αν είστε τυχεροί και συναντήσετε τα γνωστά άγρια άλογα του Αξιού. Εμείς επισκεφτήκαμε τη περιοχή δυο διαφορετικές εποχές του χρόνου και σας παραθέτουμε απλά τις προσωπικές μας εντυπώσεις.

Ιούλιος: Ζέστη, σκόνη, και φως καλοκαιριού

Εάν σβήσετε την μηχανή και πιείτε έναν καφέ μέσα στην ησυχία είναι πολύ πιθανό να σας πλησιάσουν δίνοντάς σας τη μοναδική ευκαιρία να χαρείτε από κοντά την μεγαλειώδη ομορφιά τους. Τα άγρια άλογα του Αξιού ζουν ελεύθερα σε απόλυτη αρμονία με τα οικόσιτα ζώα αλλά και τα αρπακτικά και είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένα με τους ανθρώπους. Πάντως μην τρέφετε τη ψευδαίσθηση ότι θα σας αφήσουν να τα χαϊδέψετε!

Το πατυδάτιο δάσος, γύρω από τις κοίτες του ποταμού μαγεύει με την ομορφιά, τις μυρωδιές και τους ήχους του, αφού διάφορα πουλιά επικοινωνούν μεταξύ τους με τού δικούς τους μοναδικούς κώδικες επικοινωνίας. κατεβαίνουμε στο δέλτα, έχοντας στα αριστερά μας ένα από τα πολλά κανάλια γεμάτο κάθε λογής ζωή και κυρίως κάθε λογής πουλί.

Φτάνουμε στο χωριό με τις καλύβες των μυδοτρόφων. Ένας χώρος με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, μέσα στην απέραντη γαλήνη, ενός μαγευτικού τοπίου. Προχωράμε κατά μήκος της θάλασσας. Αριστερά εκτείνεται η περιοχή τού δέλτα. Μια περιοχή πλημυρισμένη με κάθε είδους χρώματα, αποχρώσεις και ζωή.

Συνεχίζουμε τον δρόμο που μας βγάζει σε ένα εγκαταλελειμμένο πέτρινο φυλάκιο και κόβουμε αριστερά, για να καταλήξουμε στο πιο στενό σημείο του Θερμαϊκού κόλπου. Μόλις 5.5 χιλιόμετρα θάλασσας ανάμεσα  στο Ακρωτήρι Βαρδάρη και το ακρωτήρι Μεγάλο Έμβολο (Αγγελοχώρι). Η μοναδικότητα του τοπίου σε μαγεύει και σε τραβάει σα μαγνήτης, αλλά πρέπει να επιστρέψουμε. Ποτέ ένα Σαββατοκύριακο δεν είναι αρκετό για να χορτάσουν οι στερημένες από τη μουντάδα της πόλης αισθήσεις μας ,την ομορφιά της φύσης.

Ξεκινάμε για πίσω με βαριά καρδιά. Αριστερά το ?παρυδάτιο? δάσος.

Ένας τόπος που σε κάνει πραγματικά να χαζέψεις από την ομορφιά και τη ποικιλία φυτών και πουλιών. Διασχίζουμε τον Αξιό σε ένα σημείο με ελάχιστο νερό, και συνεχίζουμε μέχρι τον Λουδία. Ανεβαίνουμε αρκετά πάντα με σύντροφο το κανάλι. Ένα ακόμα αρδευτικό κανάλι που σφύζει από ζωή.

Συνεχίζουμε αναζητώντας κάποιον χωματόδρομο, ο οποίος θα με οδηγήσει στο χωριό  των μυδοκαλλιεργειτών στις εκβολές τού Λουδία. Στα αριστερά μας ακόμη ένα κανάλι μας κάνει παρέα προσφέροντάς μας τις δικές του γραφικές εικόνες. Καταλήγουμε στο μικροσκοπικό νησί της Αφροδίτης και επισκεπτόμαστε τον ασπρισμένο φάρο. Είναι μέρα και δεν μπορούμε παρά μόνο να φανταστούμε τις αναλαμπές του. Κι εκεί, στη γραφική του αυλή, έληξε αυτή η υπέροχη και μοναδική εξερεύνηση τού Δέλτα του Αξιού. Οι εικόνες ήταν τόσο δυνατές και τα τοπία τόσο μοναδικά ώστε υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας να έρθουμε κάποτε ξανά σ? αυτό το τόσο όμορφο μέρος.    

Τρία χρόνια μετά.

Νοέμβριος: Υγρασία, γκρίζος ουρανός, και μυρωδιές Φθινοπώρου

Μετά από διάφορες συγκυρίες ήρθε και πάλι η στιγμή για μια ακόμα εξόρμηση στο μέρος που μας είχε κλέψει τη καρδιά πριν τρία χρόνια. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Τι να μας περιμένει άραγε; Πόσο μπορεί να έχει αλλάξει το τοπίο; Θα δούμε άραγε και πάλι τα άγρια άλογα;

Πρώτη στάση το παράκτιο ανάχωμα στο ακρωτήριο Χηναρού. Ένας τόπος μοναδικός αν θέλετε να χαζέψετε το λιμάνι της πόλης και να νιώσετε μια διαφορετική  ομορφιά και μια μοναδική θέα. Αφού γεμίσαμε με ωραίες εικόνες, συνεχίσαμε προς περιοχή Νησίδες. ?Όλα τα λεφτά.?  Μερικές περιοχές είναι πραγματικά προικισμένες από τη φύση! Για μια ακόμα φορά μαγευτήκαμε από το πλούτο και τις εναλλαγές του τοπίου. Δεξιά η αεικίνητη θάλασσα και αριστερά το δέλτα με τα μοναδικά του χρώματα.

Ακολουθούμε το κανάλι τού Δάνειου και κάποια στιγμή μπαίνουμε, για να χαθούμε στην κυριολεξία, στα δαιδαλώδη λασπωμένα δρομάκια του παρυδάτιου δάσους του Αξιού.  Και ναι! Συναντάμε και φέτος  τα υπέροχα άγρια άλογα που μας προσέφεραν και πάλι έντονα συναισθήματα και ένα μοναδικό θέαμα.

Απολαμβάνουμε τη παρέα των αλόγων από μια απόσταση ασφάλειας που εκείνα καθόρισαν και αφού μας γύρισαν τη πλάτη πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Όμως, εκτός δρόμου εκδρομή χωρίς μια μικρή περιπέτεια, δεν έχει νοστιμιά!

Έτσι, μετά από μια περιπέτεια στη λάσπη, πήραμε τελικά τον ανήφορο με στόχο να περάσουμε απέναντι και να φτάσουμε στον Λουδία. Ο δρόμος που ακολουθούμε, αρκετά μεγάλος, με φανταστική ομορφιά και άπειρες προκλήσεις για παιχνίδι και εξερεύνηση. Αν μπείτε αριστερά και φτάσετε στα μυδοτροφεία του Λουδία μπορείτε να κινηθείτε βόρεια και να φύγετε προς Θεσσαλονίκη. Εμείς επιλέξαμε να κινηθούμε προς τα μυδοτροφεία του Αξιού στη Χαλάστρα.

Άνοιξη, φθινόπωρο, καλοκαίρι ή χειμώνα το δέλτα του Αξιού, παρά την ασφυκτική πίεση που του ασκεί η κακιά πλευρά του πολιτισμού μας, παραμένει ένας τόπος μοναδικός και προσφέρετε για ένα ταξίδι ξεχωριστό.Μιά διαδρομή236 χιλιόμετρα συνολικά,που μας χάρισε απλόχερα τη δυνατότητα μιας ξεχωριστής θέασης της φύσης, μακρυά από τα τετριμμένα.