Οι τετράμορφοι και το τέρας - 2η μέρα

2η Mέρα

Η δεύτερη μέρα ξεκίναγε μετά από μια ευχάριστη δυτικο-ευρωπαϊκή διαδρομή και μια μικρή περιπέτεια στις μικρές πόλεις της νότιας Γερμανίας.  Είναι η Αυστρία δυτική ή κεντρική Ευρώπη;  Όπως και να ΄χει, η διαδρομή μέσα από τις αυστριακές Άλπεις είναι πανέμορφη.

Οδικά, σήμαινε επιστροφή σε πιο χαλαρές ταχύτητες και πιο στενούς αυτοκινητόδρομους.  Καλύτερα όμως γιατί λίγα τοπία ξεπερνούν τις χιονισμένες βουνοκορφές γεμάτες με έλατα και τη θέα παγωμένων λιμνών.  Το κομμάτι της Αυστρίας που διασχίσαμε ήταν πολύ μικρό (και στην επιστροφή μέσω Ουγγαρίας ακόμα μικρότερο) αλλά ίσως θυμάμαι τη διαδρομή ως μεγαλύτερη από ότι ήταν, λόγω ομορφιάς.

Τέλος πάντων, μετά από σύντομο διάλειμμα για ξεμούδιασμα και βενζίνη (από τις φθηνότερες στη δυτική Ευρώπη), επόμενος προορισμός μας το Innsbruck, προτού μπούμε Ιταλία.  Όμορφη πόλη, δίπλα στο ποτάμι Inn, το Innsbruck ήταν μια πολύ καλή ιδέα για στάση.  Είχε και χριστουγεννιάτικες αγορές (στη δυτική Ευρώπη τα Χριστούγεννα είναι κεντρική θρησκευτική γιορτή) και ήταν ότι έπρεπε.

Φάγαμε αυστριακό λουκάνικο και ήπιαμε ζεστό κρασί με μυρωδικά (Gluhwein) για να ζεσταθούμε γιατί το κρύο ήταν ανελέητο.  Μια παρατήρηση για ορισμένους κατοίκους του Innsbruck: κοιτάζουν επίμονα (προφανώς εμάς που ήμασταν ξένοι) αλλά με μια περιέργεια και ένα ελαφρύ μειδίαμα.  Ίσως είναι στο μεταίχμιο νοτίων και βορείων Ευρωπαίων και συνδυάζουν μια ελληνική έλλειψη διακριτικότητας και μια γερμανική ανεκτικότητα στη διαφορετικότητα.  Τέλος πάντων, αρκετά με τις κοινωνιολογικές παρατηρήσεις, μας περιμένει η Ιταλία και οι γονείς του καλού φίλου Andrea από το Schio της Vicenza.

Αφού τους ψωνίσαμε μερικά δώρα (αυστριακά schnapps, αλκοολούχα αποστάγματα φρούτων), ξεκινήσαμε για μια περιπετειώδη διαδρομή μέσα από τους Δολομίτες.  Το GPS μας είχε τη φαεινή ιδέα να μας κατευθύνει μέσα από τους ορεινούς δρόμους νυχτιάτικα γιατί αυτή θεωρείται η ‘ταχύτερη’ διαδρομή.  Καμιά φορά παραδοσιακές τεχνικές (χάρτης) και ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργούν καλύτερα από οποιαδήποτε υπολογιστική μηχανή...

Η ταχύτερη διαδρομή λοιπόν από το Innsbruck στο Schio θεωρήθηκε ένας δρόμος του οποίου τα 50 χλμ ήταν μέσα από τα βουνά και μονάχα με δύο αντίθετες λωρίδες.  Μας πήρε λίγη ώρα μέχρι να καταλάβουμε πλήρως που μπλέξαμε αλλά τι να κάνουμε, μόνο μία κατεύθυνση υπήρχε μπροστά!  Να δώσω τα εύσημα στο Μανώλη βέβαια που οδηγούσε και τράβηξε το ζόρι.  Μάθημα μέσω παθήματος λοιπόν: τσεκάρετε τις διαδρομές που έχετε ως επιλογές και καταλήξτε ποια προτιμάτε.  Θέλετε να κάνετε κύκλο μέσω εθνικών οδών ταχείας κυκλοφορίας με καθυστέρηση μισής ώρας ή να περάσετε μέσα από φιδίσιους δρόμους νυχτιάτικα με μία λωρίδα μόνο, και κατηφόρες-ανηφόρες συνέχεια;

Με τα πολλά φτάσαμε στο Schio, μια μικρή πόλη βόρεια της Vicenza.  Ένα βασικό χαρακτηριστικό της πόλης (και γενικά της βόρειας Ιταλίας) είναι τα αμέτρητα roundabout.  Μπορεί κανείς να μετρήσει πιθανώς δεκάδες, μεταξύ και εντός πόλεων.  Μάλλον κάποια στιγμή τα ανέπτυξαν σαν εναλλακτική του φαναριού και από τότε δε σταμάτησαν.  Ένα άλλο χαρακτηριστικό της Ιταλίας είναι οι ταμπέλες με αμέτρητους προορισμούς.  Μπορεί μια ταμπέλα στην Τοσκάνη να δείχνει προς: αστυνομικό τμήμα, μουσείο τάδε, Φλωρεντία, Ρώμη αριστερά, Ρώμη δεξιά, εκκλησία, εθνική οδό και πέντε-έξι χωριά εκεί γύρω.

Μετά λοιπόν από αρκετά roundabout φτάσαμε στους καταπληκτικούς οικοδεσπότες μας και αποζημιωθήκαμε για τις ταλαιπωρίες της ημέρας.  Μας περίμεναν με μαγειρεμένο ιταλικό φαγητό και δύο έτοιμα δωμάτια και δε διστάσαμε.  Μανιτάρια μαζεμένα από το δάσος από τους ίδιους, ριζότο, sopressa (το αγαπημένο μου σαλάμι από Ιταλία), δικιά τους grappa με μυρωδικά και prosecco δέσποζαν στο τραπέζι και μας άφησαν πλήρεις.

Ιταλικά, αγγλικά και ελληνικά έδιναν και έπαιρναν με μένα στο κέντρο (λόγω ιταλικών) να μεταφράζω ότι προλαβαίνω.  Κάποια στιγμή έπεσε και τηλέφωνο από τον Andrea που μένει με την ισπανίδα φίλη του στο Los Angeles και δέσαμε.  Η δεύτερη μέρα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο και ο ύπνος ήρθε χωρίς δυσκολία καθώς είχαμε πρωινό ξύπνημα (στις 6) και ταξίδι στην Ανκόνα για το πλοίο.

Από Γερμανία για την Αυστρία

Στο Innsbruck

Για διασκέδαση στο Innsbruck

Στην Ιταλία

Στο σπίτι της οικογένειας του Ανδρέα.